Gelip geçtin, kalakaldım!!!

Ansızın geldin,
Rüzgâr gibi,
Bir kapı aralığında durup
Gözlerime bakıp geçtin.

Ne hoşça geldin diyebildim
Ne de kal diyebildim sana.
Zaten sen de kalmaya değil,
İzi kalmaya niyetliydin.

Bir sıcaklık sanmıştım,
Oysa elin soğuktu,
Ama yine de yandım,
Bir anlık temasla ömrüm kavruldu.

Kelimelerim dondu o anda,
Sen içeri girerken,
Dilim tutuldu,
Ve içimden bir şey sessizce çöktü.

Gitmek de hızlıydı,
Gelişin kadar.
Ama duygular…
Onlar hiç acele etmedi.

Sen çoktan unuttun belki,
Ama ben hâlâ aynı yerdeyim.
Aynı bakışta,
Aynı eksiklikte bekliyorum.

Sormadan geldin,
Vedalaşmadan gittin.
Ve ben,
Seni yaşanmamış bir hayat gibi taşıyorum içimde.

Sen geçtin…
Ben kaldım.
Ama ne garip,
Aynı yangını hâlâ hissediyorum avuçlarımda.