Sevda yeli efil efil eserken,
Dağ döşünde gelincikler der gönül…
Yârin eli elde nefes keserken,
Her düşünde gülücükler ver gönül…
Sevda gülü güller vermiş basmaya,
Salkım salkım üzüm olmuş asmaya,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta