Yolun başı bitmek bilmeyen acılara yapayalnız
direnmişim
İnsana olan sevgimden nefret ede ede tiksine tiksine iğrenmişim.
Dağa taşa yağmura çamura aklıma keskin kılıç gibi bilenmişim
Yanlızlık denen yolda kaybeden meğersem kaybeden benmişim.
Bırakmıyor bu kahpe şehir beni hayallerimden düşlerimden.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta