Geldim İşte Şiiri - Yusufcan Köksal

Yalnızlığın tanımlanmasıdır sana uzak kalmak
Oysa ben sanmıştımki burada hayat güzel
Oysa sanmıştımki ben..
Yani burada hayat sadece diye, özlemek yok diye
Dünya’nın merkeziymiş diye, efsaneymiş diye..

Rüyalarıma giriyor, Burnumda tütüyorsun
Kandırmışım kendimi be İstanbulum
Şimdi bir nefes çeksem senden
inan melekler gibi uyurum..

Geldim işte istanbul’um, boğazım, havam
Geldim işte..
Bir martıyla seviştim iki yaka arasında
Bir güldüki bana, şimdi aklımın her köşesinde
Oysa sanmıştıki ilk kez tuttu serçe parmağımdan
Bilemezki tabi oydu hep ellerimde.

Seninle ilgili bir şey vardı İstanbul
Martı bilirdi, melek bilirdi, bana demezdi, ben sormazdım
Ve işte bile bile büyülü bir şey olduğunu
Kalamadım İstanbul,
Ama hep inandım sana
Ve hep inandım her gidişin bir dönüşü olduğuna.

Geldim işte istanbul’um, Kız Kule’m, Dolmabahçe'm
Geldim sana..
Çünkü rüzgar kesti orada özlem kokan gözlerimi
Çünkü orada olmamak ama seninle olmaktı bendeki Hamlet
Oysa ben samıştımki aşk burada,
Oysa sanmıştımki üşütmezdi hasretin bedenimi.

Geldim işte istanbul’um, Beylerbeyim, nefesim
Geldim..
Çünkü ben aşka hasretim
Geldim
Çünkü ben ölmeden Nazım’a ermek isterim…