Yenilmişim sana belli ki!
Kuşaktan kuşağa gelen acılarımla
Tutulmuşum yüreğimle sana
Hiç gerek kalmadan bir ‚hoşça kal’a
Sen sırtımı yasladığım koca kale
İsmin parlıyor şimdi
Gökkuşağının yedi renginde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta