Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ GEL, GEL DE SEN KENDİN GÖMÜL “
Kurbanlık koyunun masum teslimiyeti gibi melül melül
Yüzüne bakıp çaresizce, yürek sızısıyla hislendi gönül
Aşkımızın ortak katili olduk, işte, sonunda öldürdüm seni
Kabrin, yüreğim oldu ve çok derin kazıldı, haydi gel gömül
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta