karanlık bir sokağın en ucunda gözlerin
tam da istediğim yerden bakmaktalar,
bedenimden kopup giden ayaklarım, sana doğru koşmaktalar..
gelirken bana, kendimden bağımsız bir haldeyim.
söz geçiremiyorken gözlerime, kanattığın yaşların içindeyim.
gidişini görmezlikten gelmiştim; olur da bir gün geri gelirsin diye.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
düşünceler çok güzel ama ihanetler dayanılmazdır hakikaten yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta