Kıvrandırma bana köşe bucağı,
Azrail’den evvel gel acı, acı.
Elinde ömrümün kanlı bıçağı,
Sinemi bir daha del acı, acı.
Kime gönül versem maziye gömdü,
Hayaller tükendi, ümitler söndü,
Akan gözyaşlarım ummana döndü,
Akıyor meçhule sel acı, acı.
Sevilmek yalanmış, sevmek yalanmış;
Mecnun da, Leyla da beyhude yanmış..
Gönlüm aşkta ahde vefa var sanmış,
Ağlıyor sazımda tel acı, acı.
Tan yeri ağardı şafak söküyor,
Yolunu beklemek boyun büküyor,
Gece katranını güne döküyor,
Esiyor seherde yel acı, acı.
YAŞ der ki; mutluluk neyime benim,
Ne sevdiğim kalmış, ne de sevenim,
Bir başka yıkımmış her serüvenim,
Yârin uzattığı el acı, acı!
16.01.1974 / Sinop
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 7.9.2014 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!