Gel 2 Şiiri - Faik Güçlü

Ey yar! yokluğun hüzün bil isterim
Marifet kapısını açtıysan gel
Gözlerinsiz kör oldum bu dünyada
Sırat köprüsüne varmadıysan gel

Kendi sesimin yabancısı oldum
Çileye tuz, ekmek, tesbihle durdum
Gelirsen diyerek kırkı doldurdum
Hakikati öğrenmek istersen gel

Yazılmış bize de kapının önü
Unuttuk yar dünü dahi bu günü
Bulduk ya yoklukta hakkın özünü
Bu aşkı benden duymak istersen gel

Aşkın meydanı erler ile dolu
Tüketti hepsi bizim ile yolu
Konuşmaz oldu ağzı ile dili
Söyleyecek sözün kaldıysa gel

Her yolu kolay eyleyip de geçtim
Ahu zarı atıp ben aşkı seçtim
Ağu vardı berrak zemzemi içtim
Dudakların aşka kuruduysa gel

Bütün pervaneler ateş içinde
Kanatlar neye yarar aşk bitince
Kararır gözlerim serden geçince
günahtan arınmak istiyorsan gel

Sahir sözlerim ulaşır mı bilmem
Kûy-ı aşktan yola gelir mi bilmem
Hırzın gerdanından düşer mi bilmem
Yüreğime sultan olacaksan gel