Gel Şiiri - Selahattin Koca

Bu yalnızlık daha ne kadar sürer?
İçimde bir şeyler ölüyor günden güne.
Benimkisi ulaşamayacağın türden bir dert,
Mecnun çölünde benden rahat.

Kavuşmak seninle bir köşe kuytuda,
Kalbim şimdi derin bir uykuda.
Kapatmış kendini, his yok hiç, duyguda.
Beni ancak sen uyandırırsın uykudan.

Ne geçmiş belli ne gelecek,
Gülüşünle aydınlanır bu karanlık gece.
Sen yoksan neşem de yok,
Bu kalp sensizliğe daha ne kadar direnecek?

Dışarıdan başka görünür, kalbim değil taştan.
Önümde engeller, kolay değil aşmak.
Her şeyi yaparım, buna dahil ölümle karşılaşmak.
Korkmuyorum ama içimde bir telaş var.

Yollar çetin, fazla acımasız.
Belki anlarsın beni bir gün,
Kaybettiklerimizi bir kez daha konuşalım.
Aşar boyumu, eder beni ters düz.

Kaldım tek başıma bu gürültüde.
Senden gelen ne varsa baş üstüne.
Kapıldım bir güzelin büyüsüne.
Sen gelde aydın olsun günümüz hep.