Çocukluğum İstanbuldu benim.
Kumdan kaleler yapardık Yeşilköy Sahilinde.
Fayton sefalarımıza da diyecek yoktu hani...
Ne mevsimler yaşadım ben bu şehirde...
Yeri geldi kumdan kaleler kardanadamları seyreyledi,
Kimi zamansa İstanbul yeni açan bir tomurcuk oldu;
Leylak koktu, reçellik gül kıvamındaydı tadı.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
