Bu günlerde kimi görsem aynı şeyi söylüyor;
Aşkın Zamanı.
Kimilerine göre aşkın bir zamanı var.
Şimdi varlığını inkar ettiğimiz, yalanladığımız aşk; ruhumuz oyun bozanlıktan, mızıkçılıktan başka hile bilmezken okuduğumuz ve inandığımız; külkedisi, rapunzel kadar uzak bize.
Çünkü Biz aşkın zamanını geçirdik bile. Çocukluğumuzun, ergenliğimizin, o saf ve temelsiz hallerimizin hafifliğini yok saymak bana da çok vefalı gelmiyor. Ama nedense aşk da karşımıza çıkmıyor
Aşk, zamanındayken bir ufak tebessüm, paylaşılan bir ödev, beraber gidilen eve dönüş yoluyken, birden çıplak vücutlar oluveriyor. Dahası bütün bunları bize aşk yapıyor.
Yıllardır darağacına asılı bıraktık aşkı, altında bir eski tabureyle;
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta