Geçmişi Olmayan Adam Değilim

Geçmişi olmayan adam değilim,
Her adımımın ardında bir iz,
Her izimin ardında bir suskun yankı var.
Beni ben yapan, çoktan geçip gitmiş anların
Tozuna bulanmış bir zaman haritası.

Unutmadım; unutmam da—
Çünkü bellek, insanın içindeki en eski evdir.
Kapıları gıcırdar, odaları loştur,
Ama her köşesinde bir nefes,
Her duvarında duyulmamış bir cümle durur.

Geçmişi olmayan adam değilim,
Gölgem bile hatırlar beni.
Bir çocuğun korkularını,
Bir gencin yanılmış heveslerini,
Bir yetişkinin yutkunarak sustuğu gerçekleri taşırım.

Bazen yük olur,
Bazen yol gösteren bir fener.
Kimi zaman üzerime çöker,
Kimi zaman kalbimi usulca onarır.

Ne yürüdüğüm yolları inkâr ederim,
Ne de yaralarımı saklarım.
Çünkü biliyorum:
Geçmişi olmayan adam,
Kendini bulacak bir gelecek de kuramaz.

Ben geçmişi olan bir adamım—
Eksikleriyle, fazlalarıyla,
Acısıyla, ışığıyla…
Ve bu yüzden,
Yarınlara doğru daha sağlam yürürüm.

Sinan Bayram