Yalnızken yaşarım ben en kalabalığımı,
yalnızken bulurum arkadaşın en hasını,
vefalısını.
Zerrenin kâinata dönüşmek için patladığını,
yıldızların tek tek dizildiği ipte atladığımı.
Yaşarım yalnızken, hatırlarım yaşamadığımı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta