Geciken intiharların eşiğinde yalnızlığı tekmelerken;
çark gibi dönen gözbebeklerim su yüklü bulutlar üretiyor,
feri şırınga ile kurutulurken.
Kuraklaşmış göz pınarlarımın kıyısına vuran aşkın kokuşmuş,iğrenilen cesetleri,
kipriklerimin ücra köşelerinden oluk oluk düşüveriyor yeryüzü cehennemine.
Kalın kayışlarla bağlanırken şizofrenim ateşe, zaman çığlık çığlığa sonsuzluğa düşüyor.
Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?
Devamını Oku
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta