Geceyi uyandıramadım Şiiri - Ahmet Eser

“Geceyi Uyandıramadım”
bu gece yine konuşmadı duvarlar,
saatler hep aynı yerde suskun.
pencerede bir yıldız bana bakıyor,
belki de yalnızlık onun suçu.

sokak lambası eski bir dost gibi,
ışığı solmuş ama hâlâ orada.
bir sigara yakıyorum,
dumanda bile yüzünü arıyorum hâlâ.

telefon sessiz, dünya sessiz,
benim içim… en çok o bağırıyor.
adını bile fısıldayamıyor gece,
çünkü unutan hep gece oluyor.

ve ben…
bir kelime kadar eksik,
bir şarkı kadar yarım,
bir “sen” kadar uzakta kalıyorum.