Geceyi Öperken Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Ah, kalbim sana yönelmiş bir pusula gibi,
her dönüşte yine senin kıyına çarpıyor.
Gözlerin geceyi kavuran iki yıldız;
bir bakışınla sönüyor yeryüzü.
Sen yürürken, zaman geri sarar kendini.
Saatler diz çöker, dakikalar af diler.
Ve ben her adımında biraz daha mahkum olurum aşkına.
Öyle derin ki dudağının kıyısı, bir öpüş
sonsuzluğun ilk hecesi olur.
Bana yaklaşırken, gölgem bile utanır senden.
Seninle konuşmak mı?
Hayır. Sana susmak bile dua gibidir.
Aşkımız, ne kralların tahtına benzer,
ne dilencilerin duasına.
Aşkımız; bir yangındır, içinde birlikte yandığımız ve asla kül olmadığımız.
Aşk