Düşerken kaldırmaz ya! İnsan, insanı.
O zaman başlar
sevgiden kalelerin yıkılma anı.
Sadakat vurulurken en ölümcül yerinden.
Güven parçalanır tutunduğu yürekten.
Kanar, can yanar gözüm, can kanar.
Direngenliği umuda duran masumiyetlerin.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta