Gecede Saklı Kaldım Şiiri - Seyrani Göl

Geceye saklı bir mum gibiyim,
Titrek ışığımda dalgalanır zaman,
Bir gülün solgun hüznüyle süzülür anılar,
Karanlıkta büyüyen suskun bir hazanım.

Bir servi gölgesinde bekler içim,
Serin bir rüzgâr gibi geçer adın,
Göğsümde açar eski bir hazan,
Ve sönmüş düşlerle örtünür ruhum.

Bu kaçıncı baharım, bilmem,
Her biri birer solgun masal gibi,
Bir ay çizerken suya yavaşça,
Hatıran büyür gecenin avuçlarında.

Geceden düşen her damla,
Kalbime çizilmiş kırık bir hece,
Ve sen, usulca yankılanan bir ney gibi,
Sessizliğin kıyısında ürkek bir melodi.

Bir kuğu süzülür gibi gecede,
Zaman, suya düşen ince bir telâş,
Kıyıya vurur sensizliğin dalgaları,
Sükûtla örülmüş bir rüyada yaşar telaffuzun.

Menekşe kokulu bir buğuda kalmışsın,
Ay ışığında çözülmüş bir silüet gibi,
Gecenin dudağında titreyen bir dua,
Kalbimin kıyısında gizli bir şiir gibi.

Uykunun eşiğinde solan gölgeler,
Yıldızlar ağlar gibi sarkar dallardan,
Bir martı çığlığına karışır içimdeki boşluk,
Ve kalırım, yalnız, o ilk hecen gibi yarım...
S.GÖL