Her şeyden birazdım,
şehrin uykusuz rüyalarında nöbet tutan bir heykel gibi.
Gece, dilsiz senfonisinde
kayıp alfabesinden bir harf ararken
Tanrı'nın kırık kemanından sızan bir nota,
unutulmuş bir ilahinin solgun yankısı gibi saçılıyordu etrafa.
Bu, evrenin ilk sözcüğünün titrek yankısıdır.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta