Gecenin Koynunda Şiirsizim

Gecenin ikisinde, odamdayım
Sokak lambasından sızan cılız ışık
Bölüyor karanlığı,
Büyüyor gölgesi eşyaların
Yalnızım, tedirgin duygularım
Cam kenarındaki koltuğa
Çökmüşüm, bitkin
Dinliyorum gecenin sessizliğini
Serin biraz sanki
Ürperiyor içim
Üşüyorum
Üşüyor kalbim
Sarılsam kareli battaniyeye, sarılsam
Isıtır mı bilmem

İyi gelir bir yudum acı kahve
Çözülür buzullar yüreğimden
Mahmur bakan gözlerim
Elimde kağıt kalem
İçimde kopan fırtına
Dökülsün kağıda, kaybolsun saf beyazlığında
Yazsam birkaç dize, mavi gülse şiir
Sadece başlık atmışım
”yalnızlığım”
Of sıkıldım
Karalayıp üzerini
Düşünüyorum yeni den
Gözlerim kapalı
Öyleyse var mıyım

'Sevgilim' yok o da olmuyor.
Atıyorum bir çentik üstüne
Sadece ben olsun.
Evet sadece' ben'
Takılıyor gözüm sokak lambasına
Kilitleniyorum adeta
Işığa sokulan korkusuz pervane gibi.
Ne olurdu sanki
Olsam bir böcek
Yükselsem korkusuz, yükselsem yavaş yavaş
Çıksam bulutlara çıksam, dokunsam
Toplasam avuç avuç, dolsa umutla yüreğim
Sicim gibi akıp ıslatsam, yıkansam damlacıklarında
Doğursam güneşi sancılı
Gökkuşağı dokunsa rengarenk
Göz yaşlarım dinse
Dolaşsa tebessüm dudaklarımda
Öylece düşünüyorum.

Yok, çıkmıyor bir dize
Kaldım şiirsiz geceni n koynunda
Söküp almışlar aklımı, bomboş beynim, yazamıyorum.
Kalemim aciz, ben aciz, yüreğim lal
Hay Allah’ım saat beş mi yoksa altı mı
Kum kapı müdavimi çakır keyif misali
Arıyorum el yordamıyla, kan çanağı gözlerle
Uzanıp yatacağım soyunmadan
Düşe kalka bulduğum yatağa
Eyvah yatmamam gerek
Yetişmeliyim altı otuz otobüsüne
Fırlayıp çıkıyorum deli gibi yataktan
Ne bulursam geçiriyorum sırtıma
Aklım başımda değil, acıyor gözlerim
Uyku akıyor, damlıyor sefil yalnızlık
Geçirip günün maskesini suratıma
Güne karışmam lazım güler yüzlü
Bir an için yalnızlığıma seviniyorum
Allah’tan kahvaltı yaptıracak
Çocuklarım yok
Olsaydı çocuklarım
Daha bir güçlü olurdu
Şu yalnızlık zengini bedenim
Sarılırdı daha güçlü yaşama
Siper ederdi göğsünü her zora kim bilir
Savaşırdı hayatla

Çok geçmeden düşünceler eşliğinde
Fırlayıp çıkıyorum
Ay ışığı altında
Geceyle yıldızların oynaştığı
O ıssız sokağa
Koşuşturuyor insanlar, kalabalık
Ben de karışıp kalabalığa
Kayboluyorum
Tek düşüncem işe yetişmek
Dizelerim karışık cebimde
Beklerken sessiz yeni geceyi
Yittim günde
2/02/2005