Gecenin İbresi Şiiri - Kazım Yapıcı

Gecenin ibresi değildi aslında
Korkudan yana
Taki cesaretlenene kadar
Eylemle başlamıştı
Aslında epey zaman almıştı
Gerçeklerini yok sayacak kadar cesaretlenmesi.
Sonra sınır tanımadı görüş mesafeleri
Ve hız bildirmedi takometreler
Gidiyordu..........sarsak adımlarla
Taki reddedilene kadar.
O kadar içten gel demiştiki
İçi acımıştı, kanamıştı adamakıllı
Yılları adına, yıllara rağmen ve yok sayarak
Gitmemek mümkün değildi
Ve o kadar saçmaydıki gidişi
Ne değişmişti yaşanmışlarının farklılığından başka
Farkında mıydı bunun
Farkındalık da neydiki.
Varsa da ona neydi
İşitiyordu...............
Bir yığın gündelikleri
İşitiyor, anlamıyor...............
Sağır oluyordu kah
Kah dilsiz, duyuramadığı soprano çığlıklarla
Gecenin gizi aralanır gibi oldu bir an
kapandı
Utanıp sıkıldı yıllardır yok edemediklerinden
Ayrılıyordu...........................
Pek bir şey anlamadan
ve
İstemeye istemeye gün ağarıyordu.
Korkularıyla
hiç bunlara aldırmadan

- 01.10.2002
Adana