GECENİN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ -2
Yıl 1963,bahçemizdeki mindere uzanıp samsun asfaltından geçen otomobilleri sayardım.Şu kadar araba geçerse şu dileğim olacak derdim. Olurmuydu bilmem,şu an anımsamıyorum.
Yıl 2010 artık arabaları saymıyorum ama hala bir arabam olmadı, olsun diye hevesimde olmadı. Üzgünmüyüm? Hayır.Çünki yön kavramım gelişmediği için zaten olsa da kulanamazdım.
Beş yaşımda katil olduğumu sanmıştım.Bir uğur böceğini severken ölmüştü zavallı hayvan. Haftalarca ağladım, aylarca rüyamda gördüm. Üzgünmüyüm? Evet…Çünki hala içimde o doğa sevgisi mevcut, insan sevgisi de.Kakalaklar haricinde tüm canlıları sevdim.
Tamamını Oku
Sevgili Birgül Hanım...oysa katil belkide hayatın kendisi...neleri alıyor elimizden ama verdikleri ile mutlu olup herşeye rağmen mutluyum / pişman değilim demek ne yüce gönüllülük kutluyorum +10 sevgilerimle......
Keşke değil, iyi ki diyebilmek ne güzel...Ömrüm olursa bir yıl sonra bu sayfayı güzel haberlerle görmek isterim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta