İlahın bıraktı seni bu boktan çukurun ortasında,veledi zinalarla dolu bir asfaltın başında
Kaldırımları sayarken vadesi dolan mahlukların çığlıklarını izledim,gözlerimin içine baka baka masum gönlümü becerişini gizledim
Sevmiştim,bırakıp gitsemde kendine has gülüşünü özlemiştim
Kızıl bir manifestoyu putlaştırıp geri dönmeni beklemiştim
Saçlarından tutup siktim seni, ağlıyordun çığlıklar içinde bana hakaretler besteliyordun o cırtlak sesinle
Kafayı düzen anılarla dolu bir bahçede mahkumum ilelebet , ne zaman biticek bu düzen bilmem belki yarın belkide rüyalarımın emrinde
Rahminden eli yüzü kanlı bir çocuk çıkardım,büyüyüp kızıl bir canavarın suretine bürünsün diye
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta