Bir eylül akşamına doğru, kırlangıçları göç etmiş mevsimin burukluğunda, kırk ikindi de denilen yağmurlu zamanları bekleyecek gücüm kalmadı artık
Ah Canparesi! Ölümcül şarkıların, türkülerin avaz avaz yüreklere vurduğu demler yaşatıyor ölümsüz aşkları '' AH BU ŞARKILARIN GÖZÜ KÖR OLSUN'' diyerek
Hayli zamandır ellerinin sıcaklığına uzak tuttun ellerimi. Haydi tut artık ellerimi. Yenile beni, mevsimine uyarla... Yaşamı koy ölümle yan yana bir kez. Unutma ki gizemlim, yataklarında kan uyur sevdalıların... Gönül evrenleri ve düşleri apaydınlık ve uyanıkken, yalnızca kan uyur yataklarında...
Her ölüşten sonra, beni bir daha yenile, bir daha zamanla baharına, çiçekçe çağrılarınla.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta