ben kendimi bildim bileli
yalnızdım 
kimsesizdim
yaşam umanında
bazen bensizdim
yalnızlığımı yorgan yapıp
sensiz gecelerdeki üşümelerime
senli düşlerin sıcaklığına sığınırdım
eminim bilirdin
ama umarsızdın
ve ben çaresizdim çoğu zaman
fark edişin adına
haykırmak istediğimde
ilmik, ilmik düğümlenmiş 
senli kelimeler
sıkardı boğazımı
gecenin ve gündüzün tanığı
şafakla soluklanırdım
umutlanırdım
ama her seferinde
kabusum geceler
kalırdı elimde
Kayıt Tarihi : 4.12.2003 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (3)