Geceden Doğmak Şiiri - Muhammed Yağmur

Gece artık bir gölge değil üzerimde,
Bir sığınak, bir kucak gibi
Karanlığında kaybolmadım bu kez
İçinde kendimi buldum sessizce.

Yıldızlar konuşmaz, biliyorum
Ama onların susuşunda bir umut var
Bir şey fısıldıyor uzaklardan:
"Yıkıldın ama hâlâ varsın."

Acılarım hâlâ yerli yerinde,
Ama artık bana yük değil,
Bir yara değil sadece
Bir harita şimdi, nereye döndüğümü gösteren.

Geceden korkan ben
Artık geceyle yürüyen biriyim
Çünkü karanlığın içinden
Kendimin en gerçek hâlini çıkardım.

Sabaha ihtiyaç duymadan
Kendimi aydınlatmayı öğrendim
Ve öğrendim ki;
Bazı sabahlar, sadece içimizde doğar.