Öyle düşüktü ki modum,
sanki dünya yıkılmış, altında kalmışım gibi.
Şiirler dudaklarımdan dökülmüyor,
adeta karanlığın uçurumlarından kayıp düşüyordu.
İnsan hiç istemeye istemeye konuşur mu?
Konuşuyordum işte…
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta