Gece koyunca raconunu şehre
Koymaya başlar çaresizlik;
Seni tavanda yürütmüş adama
Hasta yatağında bakmak,
Kanatlarını kıran hataların
Sürünürken farkına varmak,
Senin depremin olan kişinin hayatında
Yalnızca bir yaz esintisi olmak,
Yoldaş diye içtiğin sigaranın
İflah olmaz kölesi olmak,
Biliyorum vereceğin tavsiyeyi;
Sabır, şükür, dua...
Amenna!
Ama bir zaman hayalin olanın
Ellerin helali olması,
Bir zamanlar neşe dolu evin
İlaç milaç dolması
Koyuyor adama...
Kayıt Tarihi : 20.7.2025 02:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!