Tarihin sayfaları hep aynı,
Hep aynı hatalar hep aynı fasıllar.
Bir de biz aynıyız
İsimlerimiz değişiyor sadece
Hikayelerimiz hep aynı,
Mutluluk oyunlarımız hep aynı.
Aynı düşleri büyütüyoruz bahçemizde,
Aklımızda hep aynı hatıralar.
Değişen birşeyler olmalı diyorum
Kendim-kendime,
Bulamıyorum cevabı.
Acaba gercekten bir cevap olmalı mı?
Hayatın formülleri içinde
Kayıp olmuşuz,
Sıfırlar çoğunlukta.
Matematiksel bir zekayla bakıyoruz çevremize,
Bir mum yakıyoruz ışığı ancak bize yeten
Ve fısıldıyoruz karanlığa
Yalnızlığımızı.
Belirsiz gölgeler karşılıyor bizi,
Saçma sapan şekiller.
Ama bir önemi var mı bunun?
Unuttuğumuz hayalleri hatırlatıyor
Bize bu şekiller
Onlar gibi paramparça,
Onlar gibi anlamsız ve silik.
Anlamsız olan başka şeyler de var
Şu anda uykumun gelmesi gibi
Yarın erken kalkmam,
Hayatı yaşamak zorunda olmam gibi.
Ya da olamamam gibi
Her zaman yaptığım gibi...
Kayıt Tarihi : 9.6.2001 18:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!