gün yavaş yavaş aydınlanıyor
ben uyumaya hazırlanıyorum
gözkapaklarımın taşıdığı ağırlık yoruyor
gücüm yetmiyor o anlarda
uzanıp beyazca bir çarşafa
bakir ruhumun aydınlığında yeniden doğmak isteyip
gerçeğin tokadına boyun eğer
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




gece yalnızlıktır. ıssızlığını büyütür insanın... sonra bir sabah uyanır şafak.
söker kan ter içindeki umutları.
ölüm başlar ardı sıra...
şiiriniz dize ekletti akşam akşam bana
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta