Büyülüdür kahvenin kokusu.
Bazen acıyı yüklenir telveleri
Bazen de minik bir sevinci.
Köpüklerinde yüzer şen şakrak nağmeler,
Fısıltı halinde söylenir kederli sözler.
Huzuru saklasa da renginde,
Kederi de barındırır bünyesinde.
Aşinadır kokusuna her dem,
Yalnızlığı koynuna yatıran gönüller.
Bense bir kahvenin köpüklerine akıttım
Hicranlı gözyaşlarımı.
Koynuma yatırdığım ayrılığı,
Kahvenin telvesinde içtim bir gece vakti
Kekremsi tat eşliğinde.
Kayıt Tarihi : 16.3.2015 07:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!