Gece sonsuz bir bekleyiş
Sonu olmayan uzak denizler gibi
Çağırır seni
Ah karanlık..
Amansız düşmanım benim
Nasıl da ayak bileklerimden
Çekiyorsun kendine
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yine geçmek nedir bilmeyen saatler giriyor penceremden
Yorgunum.
Usulca örtüyorum üstünü gecenin
Etrafta ağaç sesleri
Korkuyorum uyanacak
Gecenin içinde büyüyen sensizliğim
Gecenin saran hüzünlü gizemi hep alır götürür yürekleri.
Sessizliğin sesi yırtar kulakları, ürperir içi üşür insanın.
Bitmek bilmez o sancılı saatler, ulaşmak şafağın müjdeli ışıklarına geceler.
Tebrikler efendim, yüreğinize sağlık.
Saygıyla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta