İstanbul'a karanlıklar çöktü mü
volkanlar dinip,depremler durdu mu,
başımı kaldırıp yastığımdan
aralanan penceremden gökyüzünü seyrederdim.
ne aradığımı bilmez,ne göreceğimi düşünmezdim.
o gün seni gördüm,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
sabah oluyor,uyanıyorum
gene depremler,volkanlar peşi sıra
ve gözlerimde ki sel baskınları...
Gecenin hüzünlü gizemleriyle bezenmiş bir hüzün şiiri okudum yüreğinizden.
Tebrik ediyorum duygulu yüreğinizi.
Selamlar ve saygılar.
selam sewgili şair o yıldızların parlamasının sebebi sensin baktığın için yanıyo onlar ve hep yanacaklarda taaki gözlerimizi kapayıncaya kadar
Istanbula cöken karanlik, benim sensizligimdir..
- sevgiyle genc dost..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta