Gece Düşleri Şiiri - Ozan Oğuz

Bir adam düşlüyor yeşil kırları ve nehirleri
Gecede esen rüzgar alıp götürüyor kederi
Bir an olsa da mutluluğu düşlüyor
Ulaşamasa da ona
Ve dalıyor uykuya

Ve sabah uyandığında
Keder kapıdan içeri giriveriyor
Düşlerinden eser yokken
Sessizlik içinde boğuluyor gözyaşlarına

Geçmesini bekliyor saatlerin
Geriye sayıyor gece düşleri için
Zincirlenmiş dünyasında
Düşlerde buluyor özgürlüğü

Gece rüzgarı şehrin seslerini yumuşattığında
Yine düşleriye kalıyor başbaşa
Ama yeni bir sabaha uyandığında
Keder yapışıyor yakasına
Ve sözcüklerden daha yüksek sesle konuşuyor
Suskunluğu yerine getirilmemiş vaatlerin