Bir zamanlar seni beklediğim
o verandayı hatırlıyor musun?
Yaseminlerin ürkekçe koktuğu,
Ve rüzgârın yalnızlığa benzer bir sesi vardı.
Ben kravatımı gevşetip
Sana dair düşlere eğiliyordum.
Gözlerin… Şehir ışıkları gibi uzak,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta