Geç öğrendik
Ağlamanın ayıp olmadığını
İçimize akıttığımız yağmurlarda
Kaç ceylan boğuldu
Kaç deniz tuzsuz kaldı
Kaç çığ büyüttük yamaçlarımızda
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




İnsan olmanın ilk koşullarından birini yerine getirmeyi öğrendik böylece!...
İçine ağlamak mı,
yoksa ağlayanların değil de insanlığın eksildiğini izlemek mi öğretti;
bunu bilmiyorum işte...
Belki de onların ağıdı vururken gözlerimize,
bir şeyler hatırlattı bize....
Gül'ün dikeni gibi!.....
Sevgi ve tebriklerimle:))
gülmek haram /ağlamak şaibeli
böyle yaşayıp gidiyoruz işte...
Manalı şiirinizi kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta