7 yıl sonra bir fotoğrafını gördüm
çok masum gülümsüyordu.
üstelik yalnızda değildi 3 kişilerdi..
resimlerine bakınca kendimi bir dengbejin sesinin sıcaklığında, munzurun sisli dağlarında kaçak bir sigara tüttürüken farkettim.
karadenizin tek evlerden oluşan o ormanlık köylerinde odanın köşesine geçmiş, gözlerini pencereye dikip ağaçların arasından süzülen güneş ışıklarını seyrederken farkettim..
urfanın 45 derece sıcaklığında kendimi üşürken farkettim.
evladını kaybetmiş bir baba gibi; oğlunu çocukluğu dışında birkerecik olsun öpememiş ve oğlumm seni seviyorum diyememişliğin pişmanlığını içine atmış bir şekilde farkettim..
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta