'Garip Ahmet' dedikleri biri vardı bizim sokakta...
Yedi sekiz yaşlarındaydım, aklım fikrim hep talanda.
Bir dedikodu almış başını yürümüş.
Kapı komşumuz Ayşe Teyze duymuş.
Neden sonra ben de gördüm, tanıdım Garip Ahmet'i,
Sevmiş mahalleden Ragıp Bey'in güzel kızı Asiye'yi
Asiye bu; alımlı, az da nazlı bir kız.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta