Ganita Şiiri - Oğuz Bekar

Güzel Trabzon' umun güzel koyu Ganita.
Eşsiz güzelliğinde kimse bulamaz hata.
Yorgun balıkçıların sığındıkları liman.
Yakamoz yakar deniz, burda hükümsüz zaman

Yağmur ve fırtınayla gelir yaman dalgalar.
Martı çığlıklarında ağ çeker balıkçılar.
İstavrit, sarıkulak, palamut ile kötek,
Denizden Ganita' ya Allah' tan bir bereket.

Çukurçayır köylüdür Pala Hüseyin ağa.
Ezelinden meyli var, balta ile orağa.
Yıllara meydan okur, yorgun düşmüş gözleri.
Değme adam şaşırtır onun hayat sözleri.

Ganita' da bir güldür şu bizim Ahmet Ali.
Kır düşmüş sakalıyla çok sevimlidir hali.
Kötürüm elleriyle köfte, balık pişirir.
Duymayan kulağıyla, her şeyi de işitir.

Tavlada ve denizde ustadır Yılmaz Kaptan.
Şansı hep yaver gider, düşeş ve çinekoptan.
Güneş yanığı yüzü taşır derin izleri,
Onunla neşelenir Ganita geceleri.

Ufak tefek cüsseli, sakindir Mehmet Kaptan.
Yıllarca nasiplenmiş karayel ve poyrazdan.
Ona bir yadigardır nasır tutmuş elleri.
Adam gibi adamdır, garibandır sözleri.

Uykucu Tıpa Mehmet ile Aynalı Tahir,
Filozof Köksal ile bizim Sait Hopsait,
Daha da niceleri gezer bu kıyılarda,
Hepsinin yeri vardır Reis' in mekanında.

Şükran ablamız ise sultandır Ganita' ya.
Yüzünün tebessümü benzer bir dolunaya.
Ganita' nın anlamı onunla anlamlaşır.
Onun asaletiyle ay ışığı yarışır.

Barbaros ile Kadir, Reisin iki oğlu
Babalarına çekmiş, onlar da deli dolu
Büyüğünü sayarlar, küçüğünü severler
Yanlışa hiç gelmezler, yoksa ezer geçerler

Kirli sakal, çakır göz bizim İsmail Reis.
Hırçın kişiliğinde bir kalp gizler, tertemiz.
Karadeniz gibidir, bir anda patlar söner.
Ganita' nın huzuru onun elinden geçer.

İşte size anlattım Ganita ve halkını.
Yolunuz düşer ise, gezin kıyılarını
Köfte, balık, nargile, kahve, çay, kaşarlı tost.
Felekten bir an çalın, Ganita' yla olun dost.