Gamze Meselesi Şiiri - Volkan Gülbitti

Gamze Mesafesi

Yeni tanıştık,
adını cebime koydum sadece,
alışmasın diye kalbim.
Gülüşün açıkta kaldı,
Daha önemli bir konu var.
İki küçük çukur,
dünyanın en derin yerleri gibi.

Gamzelerin.
İnsan oraya düşmek ister de
ayağı yerden kesilir diye korkar.
öyle kaldım ağzım açık.
Ne bakabildim,
ne de dokunabildim.
Mesafem terbiyeliydi de,
isteğim kararsız.

Sen güldükçe
ben küçüldüm.
gülüşler güzeldir,
seyredilir de,
gamzeleri olan gülüşler,
tam bir felaket.

Her güzel şey herkese düşmez.
Ama insan yine de
hevesleniyor işte,
Belki bir gün
o gamzeler bana doğru
bir adım yaklaşır diye.

sen gülümsüyorsun,
ben şiir yazıyorum.
Aramızda
iki gamze mesafesinde
koca bir utangaçlık duruyor.

Sen konuşurken
Aklım sigara molasına çıkıyorum diye gidiyor.
geri dönmüyor.

Şimdi adını
cebimden çıkarırım,
ellerimle kalbime emanet ederim
Ama dedim ya korkuyorum biraz.

sen gülümsüyorsun
ben aşırı ciddiye alamıyorum hayatı
Galiba bu artık benim meselem oldu
İki küçük çukur
Bir gamze meselesi

Gamzeler
öpülmek için mi yoksa
ömür boyu seyretmek için mi var.

Gülüşünü saklamadın sen,
ben kendimi sakladım.
Zaten korkaklar saklanır.

Aramızda bir aşk yok daha
ama bir şiir var artık.
Ben yazdım gamzelerine.
İki küçük çukur.
Bir gamze meselesi.