Dünya mahvetti beni, geç uyandım gafletten,
Varoluş gayem neydi, bilemedim ezelden.
Allaha kul olmakmış, yapmadım görevimi,
Her durumda geç kaldım, gaflet yıktı evimi.
Mahvettim ellerimle her iki diyarımı.
Bakan gözlerim körmüş, hiçbir şeyi görmemiş.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta