Gafil Arayış Şiiri - Esma Özdemir

Seni gafilce bir duyguyla seviyorum!
Gözlerim sensiz dünyalara kapalı;
Kendi çukurunun derinliklerinde
Seni arıyor...

Aklım, hergün senin hamurunla
Yeniden yoğruluyor
Beynim, senin düşüncenle yıkanıyor tekrar.
Bir umut, bir arayış, her sabah
Yeniden filizleniyor.
Fakat, ayrılık düşmanı
Usanmadan koparıyor fidanımın dallarını
Birer birer...
Karanlığın içine sürüklüyor
Parça parça umutlarımı.
Çaresizlik ateşiyle
Acımadan kavuruyor duygularımı.
Bense, karanlığın ötesinde
Bir aydınlık için koşuyorum
Durmadan.
Toplamak için, yeniden
Geriye kalanları.
Her gece aynı kâbus
Sürüyor sabaha kadar...

Serin bir ışık, sessizce akıyor yüreğime
Yalnızlığın ateşiyle sarılıyor bedenim
Kömürleşmiş kalbimden son bir inilti;
İlk senin adın!
Sigarama takıyorum adını
Masamın üstünde duran.
Ellerim yavaşça sana uzanıyor
Titreyen parmaklarımın
Arasına alıyorum seni heyecanla
Sigaramı yakıyor nefesindeki ateş
Kıvrım kıvrım yükseliyor göğe
Sigaramın dumanında arzularımız
Seni içime çekiyorum
Derin bir arzuyla
Dudaklarımın arasından.
Ahlar çekiyorum, alevler çıkıyor ağzımdan
Seni, yudum yudum içiyor
Bitiriyorum ellerimde.
Ciğerlerimin tüm gözeneklerine sindirip
İçimi dolduruyorum sevginle.
Oradan kalbime, damarlarıma ve
Nihayet yayılıyor
Bütün bedenime cemre.

Şimdi, beynimin içinde, bedenimde, kalbimde
Seni yaşıyor sadece, seni görüyor gözlerim.
Kalplerimiz tutuşurken birlikte
Cayır cayır yanıyor bedenim bu ateşte.
Ruhumuz yükselirken coşkuyla göklere
Ben seninle buluşmanın
Hazzını tadıyorum içimde...