Fuzuli Şiiri - Yorumlar

Her sabah Kızalay'a gelmek için Etimesgut'tan servise binip Ulus'a yaklaşınca köprünün altında yatan bir adamla karşılaşırdım. Bu vatandaş yaz, kış demeden o köprünün altında bir ileri, bir geri volta atar dururdu ve benim gibi binlerce insan da bakıp, bakıp geçerlerdi. Bu gariban insanının ben de bıraktığı duygularla yazdığım bir şiiri paylaşarak sizin bu anlamlı şiirinizi yorumlamak istedim.

Ben sesimi kimselere duyuramadım. Umarım siz duyurursunuz. Tabii ki duymak isteyenler duyuyor da duymazlıktan geliyorlar. Önemli olan duyup da duyarsız kalmayacakların duymaları.

GÖZÜ KÖR KULAĞI SAĞIRLARA

Minderi serip altıma bağdaş kurup oturdum,
Keyfe keder vermeden çok vakitler bitirdim,
Değmeyin hiç keyfime, ağa da benim, bey de,
Bir yanım har vurup harman savururken,
Bir yanım kavurga kavururmuş kime ne.

Ciğer alıp beslerken sokak kedisini,
Hayvan sever sanır ukalalar kendisini,
Her canlıyı sever, hem çok sever de,
İnsanlar aç bilaç sokakta yatarken,
Kimileri karnı tok uyurmuş kime ne.

Bende severim her canlıyı onlardan çok,
Rahat uyuyamam yatağımda karnım tok,
Belli ki; orada yer, içer; orada yatarlar,
Elimden bir şey gelmez, yanarım hallerine,
Havadarmış, gece-gündüz esermiş kime ne.

Köprü altında yatarmış kimsiz kimsesizler,
Bakıp bakıp geçermiş benim gibi densizler,
Kovuktan mı çıktı bunlar, insan değil mi?
Bu duyarsızlık; ne vicdana sığar, ne dine,
Sözlerim birilerine dokunurmuş kime ne.

Saç sakal karışmış, baldır çıplak, ayak yalın,
Suya hasret kalmış narin ten, kalın mı kalın,
Tuh! Söylemez olsaydım, kopsaydı dilim be,
Yuvasız doğmadı ki, garibin de vardı yuvası,
Sokakta bir insan donuyormuş kime ne.

Mihnetim yoktur, Tanrıdan ziyadesine,
Kolumu yastık yapar, yan gelir yatarım,
Böylesi de gelebilir herkesin hanesine,
Onlar dışarıda titreyerek volta atarken,
Bazıları da boşa konuşurmuş kime ne.

12.12.2003