Furkan'a Şiiri - Halit Gültekin

Annenin karnında başlamıştı sessizliğin.
İçindeki insan sevgisi,
Annenin karnını tekmelemeni bile engellemişti.
Ve yine sessiz sedasız geldin dünyaya, dünyamıza.

Başlangıçta üzülmüştük,
Nedenler ve niçinler kapladı aklımızı.
Sonraları öyle bir sıcak el uzattın ki bize,
Öyle renklendirdin ki dünyamızı,
Hatırlattın insanlığımızı.

O tertemiz aklından,
Bize sıkıntı verdiğin geçmesin sakın.
Engellerin,
Hiçbir zaman acımız olmadı yavrum.
Sen büyüdükçe,
İçimizdeki sevgin büyüdü.

Sen bize Allah’ın lütfusun,
Sen meleklerin ruhusun,
Söyle ne olur yavrum,
Bizimle mutlu musun?