Sevmeyi öğrendim seninle
Seni sevdikçe sevdim hayatı
Sevgi yolumda büyük sıçrayışımdın
Beklentim olmadan, karşılıksızdın
Sevilmeyi öğrendim seninle
Aşkı dünyada aradığım zamanlar
“Aşk dünyanın içinde” diyordum
Güneşte buldum, ağaçta buldum aşkı
İnsanlarda bulup “sevgili” koydum adını
Sonra aynada baktım, içimdeki dünyaya
“Aşk içimde olmalı; dünya içimde” dedim
Melodi değil artık aşkımız
Rotalarımız ayrıldı
Notalarımız ayrıldı
Müzik dinleyemiyorum yalnız
Her nota ayrı bir anı
Aynı tohum ekilse de
Farklı farklı bahçelere
Toprağı verimsiz bahçede
Tohum görünmez, kalır dipte
Toprağı bakımlı bir bahçede
İçimde öyle hecelerim var ki
Sesimde dalga dalga yüzmek ister
Birleşip çoğalarak gelirler dudağıma
Öper usulca her bir hece teker teker
Bilirim ki sessiz kalabilmek için
Aşka tutuldum yediğim aşa tad geldi
Gözlerime renk sözlerime balad geldi
Sanki ilk kez nefes alıyorum seninle
Huzurum sen oldun yaşamıma ad geldi
Gönlümde kırmızı gelincikler açıldı
Sen, mavi gözlü bir devdin
Yaşamak ne güzel şey dedin
Yaşamayı ciddiye aldın
Hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşadın;
Bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Mavi beşiği sallayanlar
Acırlar uyuyanın cahilliğine
Türlü masallar anlatırlar
Rüyadakiler büyüsün diye
Beşikten inip eşikten geçen
Yüzlerce kelime duyarsın gün içerisinde
Yüzlerce insan etrafında konuşur durmadan
Kelimelerin biri gider biri gelir zihnine
Onları alırsın, kaydedersin, kullanırsın her an
Sonra bir kelime gelir kulağına
Mutluluk bazen fazla
Bazen de eksik gelir
Her gülücük gül yüzüne
Gözyaşıyla birlikte gelir
Durmasını istediğin anlar gider
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!