yağdı kar koktu bahar düştü yaprak yine kış
gece gündüz hep aynı hep aynı soğuk sıcak
evren kapkara küre sınırı yok kaçacak
bir kısır döngü her şey zamanda sonsuz akış
ay aynı güneş aynı gece yıldızlar aynı
diktir ve dardır ezelî
rumelihisarı sokakları dünyalar güzeli
döne döne iner karşısında masmavi deniz
erguvanlar erikler ıhlamurlarla bezeli
kamaşır göz yanar geniz
devlete saygım vardı bir zamanlar
6-7 eylül olaylarını gördüm.. azaldı!
askere sevgi duyardım atatürk ve inönü’den ötürü
kenan evren örneğinden sonra bitti!
yüceltmeyin bana insanoğlunu
hrant’ı öldüren insan değil mi?
insan değil miydi kesen oğlunu?
töreyi getiren insan değil mi?
kırmızıda geçen delice içen
mankenlerimiz
zehir gibiler maşallah
boy bos güzellik gırla
esirgememiş allah
peki neden küçümsüyor bazıları?
kimi insan tanımadıklarının yardımına koşar
paylaşır ekmeğini suyunu kendine yetmeyen
kimi insan selamı bile verir nazla
oysa her ikisi de tüm diğerleri gibi
ne bir gram eksiktir bir diğerinden
yürüdüğü yolda önüne bir duvar çıkan
küçük ve korkak insan durur
bakar
özgür ve kişilikli ise düşünür
çevresini araştırır
sürüyor gece..
gizemli.. karanlık.. ıssız..
tuhaf düşünceler korkular ürüyor
ruhum sızlamakta ince ince
gözlerim dalıp gidiyor derince
çevremde görünmez hayaletler türüyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!