Atıp tutup ülkeyi, karanlığa götüren.
Ey diye atılan, naraları fos çıktı.
Sükuneti bozupta, dengeleri yitiren.
Tesbih gibi dizilen, sıraları fos çıktı.
Gidilmedi yıllardır, arpa boyu ileri.
Yolsuzluğu paçadan, akıttı birileri.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta