Bu şehir, ayak bileklerine takılı paslı halhal
Ardından sürükleniyor, sen dalgın yürüdükçe
Geride bıraktığın gri boyalar, solgun bir tuval
Boş yollarda aynı şekil, izdüşümü ince ökçe..
Benim, olduğu yerde çakılı o tanıdık forsa
Özlem sularında çektiğim kürek, taştan da ağır
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta