Duygu yüklü ruhumuzdan taşıp gelen hüzünler,
Gözlerin pınarlarında çağlayana dönüşür,
Hatıralarla yoğrulmuş ayrı kalmış gönüller,
Hasreti dindirmek için hayallerde görüşür.
Bilmem neden aşk koymuşlar zulmün diğer adını?
Ne çekilen hasret biter ne solan yüzler güler,,
Hüsranla geçen yılların zehir eder tadını,
Vuslat bir kez uğramadan uzaktan geçer gider.
Aşkın verdiği hükümler ölümden de ağırdır,
Yeter artık bitsin desen elde değil bitirmek,
Kürekte forsa misali elin kolun bağlıdır,
Sürüp gider mütemadi ömrünün sonuna dek.
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 16:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!